vrijdag, maart 03, 2006

waarom hebben we een behoefte om onze gedachten op papier te zetten... Aan de ene kant willen we meestal een bevestiging, of misschien ook wel een andere mening om de onze te herzien. Anyway het medium op zich heeft in zich dat we onze gevoelens op tafel gooien alsof we ons dagboek open op de keukentafel leggen. Vreemd want dat doe je toch niet? Wat kan je er dan inzetten? Mijn leventje sinds afgelopen Nov is nogal op zijn kop komen te staan en door mijn vrijheid heb ik meer mensen gekwetst dan mij lief is. Als persoon die zich alleen maar helemaal kan geven is de kans groot dat jouw signaal verkeerd geïnterpreteerd wordt en er meer achter gezocht word. Al jaren is het zo dat door mijn eerlijke en open communicatie er problemen optreden bij anderen omdat ze de signalen en verhalen interpreteren in plaats er gewoon naar te luisteren. Hele volksstammen gaan me nu vertellen dat ik dat moet veranderen, maar wat is er mis mee om gewoon puur om te gaan met je eigen gevoelens? Er is al zoveel in de wereld wat ons verplicht om ons aan te passen en eigenlijk ben ik te eigenwijs om dat op het privé gebied te doen. Is het verkeerd om te stellen dat de mensen die daar niet mee om kunnen gaan dan ook niet de juiste zijn? Wetend dat de spoeling dan erg dun wordt, geeft het ook wel een goed gevoel van herkenning als het ineens klopt met de voorgaande stelling.

Geen opmerkingen: