Fuck uitstelgedrag, trek een sprintje!
Ongeacht hoe strak jij je probeert te houden aan 'Timemanagement', hoe perfect je 'Getting Things Done' op orde is, of hoeveel van je leven jij geautomatiseerd hebt. Er blijven altijd dingen die je zelf moet doen. En soms heb je daar, ondanks je beste voornemens, gewoon simpelweg geen zin in.
Uitstelgedrag noemen we het meestal in het Nederlands. Procrastination schijnt het in het Engels te heten. Hoe je het ook wilt noemen, het komt er simpelweg op neer dat je iets niet wilt doen. Niet doen omdat je er geen zin in hebt, omdat je er de energie niet voor hebt, of omdat je stiekem een beetje eng vind. De excuses maken niet zoveel uit, het resultaat is dat je iets wat je eigenlijk zou willen doen, niet doet.
Verdomd vervelend. Niet alleen omdat iets niet gedaan wordt, maar ook omdat je (onbewust) jezelf ervan de schuld geeft. Je weet dat je iets zou moeten doen, maar je doet het niet.. En dan denk je bij jezelf "Pff sukkel, doe dat nou gewoon ff!". Ironisch genoeg zorgt dit er alleen maar voor dat het excuus waardoor je tegen deze taak op ziet steeds groter wordt.
Zo'n 'sprintje' is niets meer dan jezelf forceren om voor een korte tijd te werken aan dat ding wat je blijft uitstellen. Denk aan 1 minuut. Alles kan je toch wel 1 minuutje volhouden? Zelfs niet ademen kan je wel 1 minuutje volhouden (sterker nog, het schijnt dat het record staat op 17:04!)
Door die korte inspanning van dat ene minuutje snoep je een klein stukje van die onoverkoombare taak af. Dat kleine stukje kan ervoor zorgen dat de taak af is (ja, ook een belletje van minder dan een minuut kan je weken lang uitstellen..), of dat de taak er niet meer zo onoverkoombaar uitziet, óf misschien zelfs dat je denkt "Als ik nu dan toch bezig ben..".
Ongeacht het resultaat van dat ene minuutje (het is sowieso beter dan niets 
Er 3 soorten sprintjes:
- Sprintjes voor tijd: Pak een klokje en spreek met jezelf af dat je nú minstens x minuten gaat werken aan die rottaak. Let er hierbij op dat je voor jezelf moet testen hoeveel 'x' is voor jou, hoelang wil jij jezelf forceren iets stoms te doen? Voor mezelf komt het er meestal op neer dat ik er gemakshalve een pomodoro van maak.
- Sprintjes voor een hoeveelheid: Stel een (klein!) doel, en doe niets anders tot je dat bereikt hebt. Is soms logischer meetbaar, denk hierbij aan: 3 pagina's lezen, 100 woorden schrijven, 5 mailtjes verwerken, 2 vragen beantwoorden.
- Combinatie sprintjes: Wat je waarschijnlijk meestal wilt doen is een combinatie maken van een tijd, en een doel. Dan mag je stoppen met die rottaak als je één van de 2 bereikt hebt. Tijd is op, of je hebt je doel bereikt.
Blijf er vooral aan denken dat het hele punt is dat je begint. Stel dus doelen die je sowieso kan halen. Je wilt jezelf niet uitdagen, je wilt beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten