Films redden leven puberzoon
Schrijvers hebben de neiging onnodige boeken te maken omdat ze iets willen schrijven", begint Gilmour - oud-directeur van het Toronto Film Festival, filmcriticus en tv-presentator - tijdens een bezoek aan Amsterdam zijn verhaal over de totstandkoming van zijn boek. „Dat was precies waar ik mee bezig was toen mijn zoon opperde dat ik het verhaal over onze filmclub moest opschrijven."
„Toen hij het resultaat had gelezen, kwam hij lijkbleek naar me toe", vervolgt de Canadees. „Het waren niet, zoals ik had verwacht, de passages over meisjes maar over zijn cocaïnegebruik waarmee hij moeite had. Hij vond dat hij daardoor overkwam als een loser. Ik zei hem dat ik niet dacht dat de wereld geschokt zou zijn te lezen over een tiener die drugs gebruikt. Nadat hij het aan een vriend had laten lezen, zei hij: 'Publiceer wat je wilt'."
Jesse Gilmour was vijftien toen hij de middelbare school mocht verlaten. „School werd een probleem tussen ons; hij verstopte zijn huiswerk en was nerveus als ik hem ernaar vroeg", vertelt vader Gilmour. „Er was niks mis met hem, maar hij haatte school. Er zijn meer kinderen die school moeilijk of vervelend vinden, maar voor hem was het giftig. Ik zag hoe diep ongelukkig hij was en dat dit zo niet kon doorgaan."
Gilmour zag zijn kind opbloeien tijdens de wekelijkse filmsessies - waarbij hij films uit verschillende jaren en genres toonde - en de gesprekken met elkaar. Twijfels waren er desondanks genoeg. „Sommigen mensen begrepen dat ik het uit liefde deed, anderen zagen het als onverantwoordelijk gedrag. Pijn deed dat niet, al was ik wel bang dat die mensen gelijk zouden krijgen. Pas na twee jaar verdween dat gevoel. Ik wist dat hij een slimme jongen was en toen hij zijn eerste rapnummers maakte, zag ik dat hij in elk geval kon schrijven."
Jesse is intussen 22 en werkt aan zijn eerste film, waarvoor hij zelf het script schreef. „Hij heeft mij en zijn moeder gevraagd of hij daarvoor zijn studiegeld mag gebruiken en we hebben daarmee ingestemd. Hij was toegelaten tot de Filmacademie, maar hij had het gevoel dat hij al genoeg filmles heeft gekregen. Hij wil dat zijn leven nu begint."
Het klinkt groots als Gilmour zegt dat hij het leven van zijn kind heeft gered, maar ook zijn ex-vrouw, de moeder van Jesse, en zijn zoon zeggen dat. „Als we hem hadden gedwongen zijn school af te maken, was hij weggelopen, een drugsgebruiker geworden of in de criminaliteit beland. Het zat hem niet eens in de films, we hadden ook kunnen gaan zeilen. Het is gewoon van cruciaal belang dat een tienerzoon tijd met zijn vader spendeert."
De Filmclub ligt vanaf maandag in de winkels. Gilmour geeft maandagavond een lezing in het Filmmuseum.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten