maandag, oktober 13, 2008

Borsato: heer en meester in Gelredome

PAROOL: muziek - Borsato: heer en meester in Gelredome

Borsato: heer en meester in Gelredome

Marco Borsato in Gelredome, Arnhem. Foto ANP/Rick Nederstigt
ARNHEM - Het symfonieorkest van Symphonica in Rosso heeft hij dit keer thuis gelaten. Dat blijkt al snel een slimme zet. Marco Borsato begint zijn concertreeks Wit licht in het Arnhemse Gelredome met twee stevige rock songs. Daarmee zet hij de toon: een steviger geluid, maar wel met ruimte voor de gevoelige momenten. Een spectaculaire lichtshow die het stadion groter doet lijken dan het is, opent de show. Het is een futuristisch ogende openingszet die duidelijk maakt dat Borsato zijn publiek mee op reis neemt door zijn muzikale universum. Het bombastische Symphonica decor van twee jaar geleden heeft plaatsgemaakt voor een wat compactere omgeving voor zanger en band. Alle techniek staat dit keer nadrukkelijk in dienst van de held van de avond. Borsato oogt ontspannen, straalt plezier uit en voelt zich als een vis in het water.

Vanaf zijn eerste stappen op het podium is hij heer en meester in Gelredome. Wit licht is vooral het feestje van Borsato zelf. Een catwalk kronkelt een flink eind de zaal in en brengt hem dichter bij zijn fans dan twee jaar geleden. Borsato maakt daar handig gebruik van om het contact met zijn enthousiaste achterban op temperatuur te houden. De souplesse waarmee hij dat doet, laat zien dat hij in een stadion als Gelredome thuishoort. Veel van zijn grote hits komen voorbij. Tussen door zingt Borsato liedjes van zijn onlangs verschenen album Wit licht. Die steken wat flets af bij het oeuvre dat hij al had opgebouwd. Een 'goedmakertje' is de visuele ondersteuning, waarin vormgevers zich heerlijk hebben kunnen uitleven. Het zorgt voor een stortvloed aan imponerende plaatjes. Daniel Boissevain zingt als gast een wat plichtmatige cover van Herman Broods Saturday night. Paul Carrack daarentegen laat samen met Borsato's hofhouding horen hoe vocale perfectie en muzikale smaak tot een bijzondere beleving kunnen leiden.

Borsato haakt daarop in met zijn polder klassiekers, variƫrend van de vet aangezette dramatiek van De waarheid tot het vuur van Binnen. Tegen het einde is het tijd voor een persoonlijk ruimte reisje en vliegt Borsato als een engel letterlijk over de hoofden van zijn uitzinnige fans. De boodschap is helder: vergeleken met het Symphonica-avontuur staat Borsato dit keer zelf centraal. Artiest en stadion hebben elkaar definitief gevonden. Met als resultaat een sterk en kleurrijk staaltje entertainment. (MARTIN HERMENS)

Geen opmerkingen: