INZICHT VAN DE WEEK.

----------------------------------------
Van: Anugraha
Datum: 2008-11-05 01:49:27
----------------------------------------
INZICHT VAN DE WEEK.

FRUSTRATIE: EEN BIJPRODUCT VAN VERWACHTINGEN

Waarom is er zoveel frustratie in de wereld?

Omdat er zoveel verwachting is. Verwacht, en er zal frustratie zijn. Verwacht niet, en er zal geen frustratie zijn. Frustratie is een nevenproduct; hoe meer je verwacht, hoe meer je je eigen frustratie creëert. Dus, frustratie is niet het probleem, het is alleen maar het resultaat. Verwachting is het probleem.

Frustratie is alleen maar een schaduw die de verwachting volgt. Als je geen verwachtingen hebt, zelfs nog niet voor een moment, als je in een bewustzijnsstaat bent waarbij er geen verwachting is, dan is het eenvoudig. Je stelt een vraag en het antwoord komt; er is vervulling. Maar als je een vraag stelt met enige verwachting…, dan zul je waarschijnlijk gefrustreerd zijn door het antwoord.

Alles wat we doen, doen we met verwachtingen. Als ik van iemand hou, komen er verwachtingen bij mij op, zonder dat ik het zelfs maar in de gaten heb. Ik begin verwachtingen te krijgen dat ik liefde terug krijg. Ik heb nog niet eens lief gehad…., Ik ben nog niet eens gegroeid in liefde, maar de verwachting is al gekomen en nu vernietig ik daarmee het hele fenomeen. Liefde creëert meer frustratie dan wat dan ook in de wereld…, want met liefde ben je in het de ultieme droombeeld van de verwachtingen geraakt. Je bent nog niet eens op reis gegaan en je bent al begonnen aan de terugkeer te denken.

Hoe meer je liefde verwacht, hoe moeilijker het voor de liefde zal zijn om naar je terug te stromen. Als je liefde verwacht van iemand, zal de ander het voelen als een verplichting; het zal voelen als slavernij, iets dat hij/zijn móét doen. En als liefde een verplichting is, kan het iemand niet vervullen, want liefde als een verplichting, is als de dood.
Liefde kan alleen maar een spel zijn, geen verplichting. Liefde is vrijheid en verplichting is slavernij, een zware last die je met je mee moet dragen. En als je een zware last met je mee moet dragen, is de schoonheid helemaal verdwenen. De frisheid, de poëzie, alles is verdwenen, en de ander zal onmiddellijk voelen dat het alleen maar iets doods is dat er gegeven wordt. Als ik liefheb met verwachtingen dan heb ik de liefde vermoord. Het is geaborteerd – de liefde zal als een dood kind zijn. En dan is er frustratie.
Liefde als spel is geen ruilhandel, niet omdat er iets is wat je eruit wilt krijgen. Nee, ik hou van de ander. Punt! Ik dank God dat ik heb liefgehad en hou me totaal niet bezig met of er iets terugkomt of niet. Als ik er maar geen handjeklap van maak, zal ik nooit gefrustreerd zijn; mijn leven zal gevuld worden met liefde. Op het moment dat liefde in volle omvang bloeit, is er zegen…., extase.

Ik gebruik hier de liefde alleen maar als een voorbeeld. Dezelfde wetmatigheid geldt voor alles. Er is zoveel frustratie in de wereld dat het moeilijk is om iemand te vinden die niet gefrustreerd is. We zijn allemaal gefrustreerd omdat we verwachtingen hebben. Wat ons ideaal ook is, de maatschappij zou zich eraan moeten confirmeren. Wát ons ideaal ook is, iedereen zou het moeten volgen. We verwachten teveel. We denken dat de hele wereld direct moet worden getransformeerd volgens onze idealen. Maar de wereld gaat zijn eigen weg, dus zijn we gefrustreerd.

Het is heel moeilijk om iemand te vinden die niet gefrustreerd is. En als je zo iemand vindt, dan kun je ervan op aan dat het een religieus persoon is. Het maakt geen verschil wat het onderwerp…, de oorzaak… of de bron van de frustratie is. Je kunt gefrustreerd zijn door macht, door prestige, door rijkdom. Je kunt gefrustreerd zijn door liefde. Je kunt zelfs gefrustreerd zijn door God.
Je wilt dat God naar jou toekomt. Je begint te mediteren….. en de verwachting sijpelt alweer binnen. Soms zijn er mensen die elke dag een half uur mediteren… de hele week. En dan zeggen ze: "Ik mediteer en ik heb nog steeds geen goddelijkheid gerealiseerd. Het hele meditatie-gedoe lijkt me zo zinloos. Het lukt niet….." Ze hebben zich de hele week, elke dag, een half uur toegewijd aan meditatie en nog steeds is God in geen velden of wegen te bekennen. "Ik ben nog steeds niet dichter bij God, dus wat moet ik nog meer doen?". Zelfs in onze zoektocht naar het goddelijke hebben we nog verwachtingen.

Verwachtingen zijn het gif. Daarom is er frustratie. Dat is gewoon zo. Als we ons de onechtheid van de verwachtende geest realiseren….. Stapje voor stapje, als je je ervan bewust wordt, zullen de verwachtingen wegvallen en zal er geen frustratie meer zijn.

Dus we moeten niet vragen: "Waarom is er zoveel frustratie in de wereld?". Maar we moeten vragen: Waarom ben ik zo gefrustreerd?". Dan verandert de hele dimensie. Als we vragen waarom de wereld zo gefrustreerd is, hebben we opnieuw een verwachting dat de wereld minder gefrustreerd zou moeten zijn. Maar of de wereld nu meer of minder gefrustreerd is….., WIJ zullen nog steeds gefrustreerd zijn.

De wereld is gefrustreerd – dat is een feit. Dan gaan we nu proberen uit te vinden waarom wij zo gefrustreerd zijn. En we zullen ervaren dat het is omdat we verwachtingen hebben. Dat is het zaadje…, de wortel…, de oorzaak. IK GOOI HET WEG!!!!




INZICHT:
Denk niet na over de wereld, denk na over jezelf. Wij ZIJN de wereld en als wijzelf beginnen om anders te zijn, dan zal de wereld beginnen anders te worden. Een onderdeel van de wereld…, een intrinsiek onderdeel van de wereld, begint anders te zijn: de wereld is begonnen te veranderen.
We zijn altijd bezig over het veranderen van de wereld. Dat is slechts een uitvlucht. Ik weet nu uit eigen inzicht en ervaring, dat mensen die steeds maar bezig zijn met de verandering van anderen, in werkelijkheid alleen maar vluchten van hun eigen frustraties…, hun eigen conflicten…, hun eigen zorgen…, hun eigen smart. Ze focussen hun denken op iets anders…., iemand anders…, omdat ze zichzelf niet kunnen veranderen. Het is makkelijker om te proberen de wereld te veranderen dan jezelf te veranderen.

We zullen ons moeten focussen op de oorzaak van onze eigen frustratie. En hoe eerder we daarmee beginnen, hoe beter. Situaties veranderen, maar de bron van de frustratie is altijd hetzelfde: VERWACHTINGEN.

---------------------------------------------------------------
In Liefde ,

---

Verstuurd via Hyves.