Viagra & the city - vrouw.telegraaf.nl [Bert]

'De Viva geeft geen vibrator meer cadeau, maar een degelijke tas'

Viagra & the city

Bert Dijkstra

AMSTERDAM -  Ouder worden doet pijn en toch zijn er momenten waarop ik de goden prijs dat ik niet meer ergens balanceer tussen de 18 en de 30.

Ouder worden doet pijn en toch zijn er momenten waarop ik de goden prijs dat ik niet meer ergens balanceer tussen de 18 en de 30. Dientengevolge heb ik de tijd nog meegemaakt dat de man in mij zich koning van de sponde mocht wanen, dankzij mevrouwen die ter plekke seksueel genoten zonder gekieteld te worden door de behoefte om tussen de lakens te overheersen. Dat schijnt tegenwoordig anders te zijn. Zodanig anders zelfs dat de broekies van nu, nog voordat ze droog zijn achter de oren, in opperste wanhoop naar de viagrapot grijpen. Kwestie van faalangst. Bijdehante tantes eisen met de dictatoriale trekjes van oude Oostbloktrainers zoveel van uithoudingsvermogen en verbeeldingskracht dat jou als knaapje niets anders rest dan de natuur een handje te helpen met zo'n blauw pilletje. Ik krijg daarbij visioenen van Bulgaarse vrouwelijke worstelaars die zich met hun honderdtien-kilo-schoon-aan-de-haak bovenop het mannetje glibberen om vervolgens met Ron Brandsteder-stem te instrueren welke erogene zones 't eerst behandeld dienen te worden, maar dat zie ik volgens Britse wetenschappers totaal verkeerd. Niet dominante Bulgaarse worstelmevrouwen, maar types als de hoofdrolspeelsters uit Sex And The City laten 't ventje-van-nu (18-30) slikken tot hij blauw ziet. Dat verbaast mij als iets oudere jongere zeer. Neem Samantha, de seksmachine uit die serie. Eén zwoele blik van deze dame en de hormonen gieren langs je adamsappel, één ontblote knie en je schrijft 'Erectie' met hoofdletter 'E', één sensueel afgestroopte nylonkous en je seksuele uithoudingsvermogen is toereikend voor drie triatlons. Gebrek aan verbeeldingskracht? Geef me één uur met Samantha en we tekenen gezamenlijk voor dertien hagelnieuwe hoofdstukken van de Kama Sutra, maar ja, ik ben niet tussen de 18 en de 30 en tel in dit verhaal dus niet mee. Gewoon aannemen daarom maar dat het klopt: de studs van de 21e eeuw schieten zelfs (herstel: juist) met Samantha in bed hopeloos tekort. Niet meer aan tornen; 't staat niet voor niets zwart op wit in de krant. En wat lees ik een stukje verderop in hetzelfde dagblad? De Viva geeft haar lezeressen niet langer een vibrator cadeau, maar een degelijke tas. Krijg nou wat. De Viva, voor moderne vrouwen, zeg maar de Samanthaatjes van het polderland, die het moeten hebben van mannen tussen 18 en 30. Heren dus die 'm niet meer omhoog krijgen door al dat bijdehante vrouwengedoe en wat hebben de dames dan juist nodig? Inderdaad, géén tas.