Poolse postorderbruid eist steeds meer - DAG

Poolse postorderbruid eist steeds meer

26-05-2008 | Door: Yvonne Hofs

Oekraïnse bruiden zijn de 'te veeleisende' Poolse vrouwen voorbijgestreefd

De Poolse dames worden wat kritisch de laatste tijd, vindt Geert Schooff. Ze hebben duidelijk meer noten op hun zang sinds Polen lid is van de Europese Unie (2004). Schooff 'doet' daarom steeds minder in Poolsen. Hij heeft de aanbodkant van zijn nering grotendeels verlegd naar de Oekraïne. De vrouwen dáár zijn tenminste nog lief, zorgzaam en huiselijk, aldus Schooff.

Al 25 jaar bestiert hij het Belgische relatiebureau Dana Dating, dat bemiddelt voor Belgische en Nederlandse mannen die een Oost-Europese vrouw zoeken.

Alex Mooren, eigenaar van relatiebureau Amor, trekt dezelfde conclusie als zijn Belgische collega: 'De Poolsen zijn kieskeuriger geworden. Vroeger was een huwelijk voor hen de enige manier om uit Polen weg te komen. Nu kunnen ze vrijelijk naar West-Europa reizen. Ze willen tegenwoordig dat een man een stabiel leven en een goede baan heeft, voordat ze met hem in zee gaan.

Relatiebemiddeling

' Na de toetreding van Polen tot de EU stortte het aantal aanmeldingen van Poolse vrouwen bij zijn bemiddelingsbureau in, zegt Mooren. 'Ze dachten: ik ga zelf wel naar het westen om een man te zoeken. Maar sinds een half jaar trekt het aantal inschrijvingen weer aan. Kennelijk lukt het hen toch niet om zonder hulp aan de man te komen.'

Relatiebemiddeling tussen westerse mannen en Oost-Europese vrouwen is sinds de val van het IJzeren Gordijn een groeimarkt. Traditionele 'bruiddonorlanden' als de Filippijnen en Thailand zijn in de westerse huwelijksstatistieken allang voorbij gestreefd door Polen, Wit-Rusland, Rusland en Oekraïne.

Economisch motief

Recente cijfers over het aantal huwelijken tussen Nederlanders en Oost-Europesen zijn er niet. Het CBS houdt dit sinds 2001 niet meer bij. Tussen 1997 en 2001 trouwden 1468 autochtone Nederlandse mannen met een Poolse vrouw en 1479 Nederlanders met een vrouw uit de voormalige Sovjet-Unie. Deze landen waren in die periode de belangrijkste landen voor importbruiden voor autochtone mannen na Duitsland, Suriname en Indonesië. De Filippijnen, Thailand, Colombia, Brazilië en de Dominicaanse Republiek scoren ook hoog. Daartegenover stond een marginaal aantal Nederlandse vrouwen dat trouwde met mannen uit die landen.

Er is geen reden om aan te nemen dat dit sindsdien is veranderd, aangezien het beeld in België, dat de statistieken nog wel bijhoudt, hetzelfde is. Daar is vorig jaar een onderzoek gepubliceerd dat de motieven achter deze scheve huwelijksmarkt blootlegt. Onderzoekers van de universiteiten van Antwerpen en Leuven ondervroegen tientallen vrouwen uit de Filippijnen, Thailand en Oost-Europa die met een Belg waren getrouwd. Ook spraken ze met huwelijksbemiddelaars, en met maatschappelijk werkers die veel met deze groep te maken hadden. De resultaten in hun rapport Liefde over de grens bevestigen veel vooroordelen over postorderbruiden en hun mannen.

Zo blijkt dat veruit de meeste van deze vrouwen een hoofdzakelijk economisch motief hebben om met een praktisch wildvreemde uit een rijk land te trouwen. Daarbij is er een verschil tussen Aziatische en Oost-Europese vrouwen. De eerstgenoemden stappen in de huwelijksboot om hun familie te helpen, de Oost-Europesen om zichzelf een beter leven te verschaffen. Aziatische vrouwen sturen na hun huwelijk met een westerling geld naar hun familie thuis. Oost-Europese vrouwen zijn individualistischer ingesteld en zien het boterbriefje meer als een entreekaart tot de westerse consumptiemaatschappij, waar ze alles kunnen kopen wat hun hartje begeert.

Drankgebruik

Maar de vrouwen begeven zich ook op de buitenlandse huwelijksmarkt uit onvrede over de kwaliteit van de mannen thuis, stelt het Belgische onderzoek. Zowel Oost-Europese als de Aziatische bruiden klagen over het drankgebruik en de chronische ontrouw van de mannen in hun eigen land. Westerse mannen hebben in hun landen de reputatie vrouwvriendelijker, trouwer en eerlijker te zijn.

De motieven van de mannen worden duidelijk uit de honderden websites die bemiddelen in relaties tussen westerse mannen en niet-westerse vrouwen. De site Perfect Russian Lady werft bijvoorbeeld klanten met de tekst: 'Je zoekt een beeldschone, goed opgeleide echtgenote die haar man het gevoel geeft dat hij een koning is? Een echte dame die een gezin wil stichten en haar man en kinderen omringt met onvoorwaardelijke liefde? Een jonge, mooie en sexy vrouw die voor eeuwig bij je zal blijven? Russische vrouwen verzorgen hun uiterlijk fantastisch en geloven echt in het gezinsleven.'

Op de website van het bureau Elge: 'Meestal geeft de Filippijnse de voorkeur aan een oudere rijpere man, een leeftijdsverschil van tien tot dertig jaar is eerder regel dan uitzondering. De Filippina past zich gemakkelijk aan.

Ze zijn minder verwend en veeleisend dan hier de gewoonte is en zijn bovendien lief, trouw, nijver, oprecht en zorgzaam.' De site Thaidreamgirl: 'Ze zijn lief, trouw, eerlijk, zorgzaam, niet veeleisend'. Een bureau voor Poolse vrouwen: 'Dames uit Polen staan bekend om hun trouw, niet-veeleisendheid, werkzaamheid en huiselijkheid.'

Mislukte huwelijken

De Belgische en Nederlandse mannen die de liefde ver van huis zoeken, hebben bijna allemaal een of twee mislukte huwelijken met landgenotes achter de rug. Ze hebben hun exen als veeleisend ervaren en willen daarom een vrouw die volgzamer en zorgzamer is. Een andere belangrijke reden om een vrouw uit een minder welvarend land te nemen, is dat westerse mannen daar een hogere marktwaarde hebben. De heren kunnen in Oost-Europa, Zuid-Amerika en Azië jongere en mooiere vrouwen krijgen dan in Nederland. Zij hebben immers, ter compensatie van een eventueel eigen gebrek aan jeugd, looks en charme, het felbegeerde ticket naar het rijke westen in de aanbieding.

Een traditioneel ingestelde, niet geëmancipeerde vrouw, dat is kortom wat de meeste Nederlanders willen die bewust op zoek gaan naar een buitenlandse liefde. Geert Schooff formuleert het zo: 'De mannen die bij mij aankloppen zoeken een vrouw die het gezin het belangrijkste vindt. Gescheiden Belgische en Nederlandse vrouwen willen hun vrijheid niet meer opgeven. Ze willen wel een man, maar ze willen niet voor hem zorgen. Ik vind onze vrouwen veel te veeleisend.' Zelf is Schooff al een tijdje gelukkig met een Wit-Russin.

Alex Mooren van Amor: 'Nederlandse vrouwen zijn carrièregericht. Oekraïense en Russische vrouwen leven voor hun man. Ze zijn gewoon vrouwelijker, zowel in gedrag als qua kleding. Bovendien accepteren ze een groter leeftijdsverschil. Een man van veertig, vijftig jaar is voor Poolse of Russische vrouwen van in de twintig meestal geen probleem.'